قبوله بی خبر

آروم و بی اثر

از پیش من برو

تا از نبودنت

نابود شم

تموم

یه روز بی هوا

آروم و بی صدا

از زندگیم برو

از درس زندگی

مردود شم

تموم

بی رد پای تو

با عکس های تو

یه گوشه قفس

یه مرد بی نفس

محکوم شد

تموم

از شهر سر برو

بی دردسر برو

مثل یه رهگز

این شهر در به در

مسموم شد

تموم

از روز اولم

گفتی مسافری

کاری نمیشه کرد

وقتی میخوای بری

وقتی دلم شکست

راه گلومو بست

کشتی به گِل نشست

دنیا به چشم من

تاریک شد

تموم

تو این برو بیا

از بد ماجرا

چشمات یادمه

چشمات سمت من

شلیک شد

تموم

سختِ برای باد

از صبر قصه گفت

نمیشه از شکست

گفت و خلاصه گفت

بیخیال شم

تموم

وقتی نمیرسه

زورم به زندگی

با بغض تو گلوم

وقتی نشه بگی

پس لال شم

تموم

از روز اول

گفتی مسافری

کاری نمیشه کرد

وقتی میخوای بری