پاهای  زخمی تو شکستن اما  

تو  وا ندادی  وا ندادی         

هر روز ی شاخه تو شکستن اما

شکوفه دادی شکوفه دادى  

جایِ تبر روی تنِ خسته ت      

امیدِ فصل   نو شدن میده       

کابوسِ برگِ سبز تازه ت رو    

هرشب تو خواب هیزم شکن دیده

گیرم  ی وقتایی  زمستونه

گیرم تبر هم توُ کمین باشه

اینا حریف تو نمیشن چون

ریشه که باشه خاک همراشه

جنگل شروعش با یِ بذر بوده

تا دنیا دنیا  بود      همین بوده

هر تک درختُ که تبر ، انداخت

صبحش ی جنگل رو زمین بوده