حیف از این روزای نبودن تو

سنگینه بغض بعد دل شکوندن تو

همش تو خیالم با تو حرف میزنم

با هوای تو نفس میکشم

با این فکرای بیخودی دارم

دور خودم انگار قفس میکشم

بازم دوباره من یه شب یه نور شمع

دنبال تو قدم قدم تموم شهر

محاله خاطرات تو تموم بشن

امان از دست این شهر و چراغاش بدون تو

من دلم لک زده واست به جون تو

خودت بگو از کی بگیرم از تو یه نشونه خب

دلت پر میزنه واسش ولی نداریش

دوست داری قلبتو یه جای دوری جا بزاری

کم کم عادت میکنی به بغض و بی قراری

از تموم آدمای شهر میشی فراری

به کی بگم که باورش بشه دلم تنگ شده واست

تو خیلی وقته نیستی اما من بهت پرته حواسم