دلته

شب تا صبح خسته پای شعرته

مشکلته

بده بره همه چیزو بده بش

سوبر و مست پای شعر به راه

دل شده پره گله پره بغض صدا

هواست هست عمرو دادیم ب فاک

جونی مرد خودمون دادیم اونو به خاک

رسید میگیره تراپیستم هعی

خودش چته هعی میپرسه ک چته؟

مشکلم جلو چشممه

این شهری که الان باما دشمنه.

نپرس حالمو تعریفی نی

ول دادم این روزا انگیزه نی

دلخوش ب تیکته رفتن

سلامتی جایی که اینجوری نی

ثانیه ها میگذرن

منم از همیشه تنها ترم

درون گرام شدیدا

باهمه غریبم جدیدا