ما دِلُم گیره توئه ، دلبری تقصیر توئه

وسط قلب و وجودم انگاری تیره توئه

به شب و ستاره هاش گفتم که عقب بکشن

امشب و تو آسمون واسه ی ما کِل بکشن

همه ی گُلای شهر رو لای موهاش بزنین

سورمه ی سیاه اعلا زیره چشماش بزنین

دل نا وارده ما ، وارده دنیایِ تو شد

همه دارو ندارم رو بنامش بزنین

دل نا وارده ما ، وارده دنیایِ تو شد

همه دارو ندارم رو بنامش بزنین

ای یارُم بیا ، دل دارُم بیا ، دل میلِ تو داره ، گرفتارم بیااا

ای یارُم بیا ، دل دارُم بیا ، دل میلِ تو داره ، گرفتارم بیااا

نیمه ی جانُم ، ماه تابانُم ، از کجا پیدات شد

ما که دیوانُم ، شمعی ، پروانُم ، از کجاا پیدات شدد

ای یارُم بیا ، دل دارُم بیا ، دل میلِ تو داره ، گرفتارم بیااا

ای یارُم بیا ، دل دارُم بیا ، دل میلِ تو داره ، گرفتارم بیااا

همین که خندید حس دِلم و ضربدر شد

صبح زیبایه ما آغاز و شب ما رد شد

تو چشایه آبی تو ، دیدم و دل واست رفت

این کویر خشک و تنها یه دفعه بندر شد

لب ساحل دِلُم برات شده آفتابی

تو فقط تو سَره زبونی ، عروس دریایی

ای یارُم بیا ، دل دارُم بیا ، دل میلِ تو داره ، گرفتارم بیااا

ای یارُم بیا ، دل دارُم بیا ، دل میلِ تو داره ، گرفتارم بیااا