به سرم زده باز هوای تو

به نگاه تو گره خورده دلم

شده ام باز بی قرار تو

شده جان تو پژمرده دلم

آتش نشدی پروانه شوم

کم مانده که از دوری تو دیوانه شوم

دیوانه ی من

تو بگو، چه کنم، بروی از خاطر من

دیوانه ی من، تو بگو چه کنم نشوی افسانه ی من...

باران بزند، چه شود، بکنی گذری از کوچه ی من...

دیوانه ی من، تو که جان منی، ضربان من است چشم تو...

دیوانه ی من، شده خانه ی غم دلم چخبر از دل تو...

نشود احدی، مثل تو مثل تو مثل تو مثل تو

لعنت به آن شب که نگاهت به چشم خورد

لعنت به این قلبم که عشقت باورش شد

با هر چراغی سوی تو گشتم نبودی

لعنت به این درد به هر که باعثش شد