چشام از گریه بارونه چشام ابر و خیسه

شدم اون شاعری که فقط غم می نویسه

ندارم چاره ای جز غم دلم از غصه خونه

خدایا کاش شادی ها بیاد وغم نمونه

دلم درگیره درده

شبم تاریک وسرده

خدایا روزگارت

ببین با ما چه کرده

دلم با غصه خو کرده خدایا من بریدم

شکسته شیشه ی صبرم ز دنیا دس کشیدم

یه کبریت توی بادم یه مرد دل شکسته

که تو اوج جوونی پیر و قلبش شکسته