کارم شده فرار از حسای خودم

بدجوری تو این قصه گمم

بدجوری تنگ میشه دلم برا روزایی که بودم آشتی با خودم

الان میکشم دیوار دورمو

خیرم همش به مشت پوچمو

من خیلی سختمه بازی کنم

نقشی که خودم ساختمو

کورس :

پس بیا برگردیم نریم

مگه چی خواستم همین

که باشی پیشم

میگفتی این حس ها

عادی میشن نشد (۲)

ورس ۲ :

جای تو عکساتو بغل میکنم

حیف نشد که باشیم برا هم

نشد بشیم اون دو نفری که یه شهر

بهشون حسودی میکنن

بستم رو خودم چشمامو

چون نمیخوام ببینم چی اومده سرم

ببین خودت چی ساختی ازم

که بعدت به خودمم سر نمیزنم