تب چشات میبره منو تا دل شب شیراز

با هوای ساز و آواز

شیرین خندت مثل عسل با تو زندگی رویاست

تو بهشت ناب شیراز

از اون بالا میاد هی صدای دلکش نی

منم چشم انتظارت ماه من پس می رسی کی

به داد حال زارم بی تو من آروم ندارم

شب شعر و هوای عشق و من پیش تو دارم

خاتون شیرازی باید بنازی

تو باغ گل قصه عشقو بسازی

به حسرت دل نبازی چون از غم بی نیازی