من دل به تو دادم دل تو دل به دلم داد

ای یک دله با این دل من خانه ات آباد

دستان تو در دست گرفتم نفسم رفت

ای همنفس هر نفسم خانه ات آباد

زیبا صنما رخ بنما روی مپوشان

ای جان و تن و روح و روانم به تو قربان

در سلسله ی موی تو آواره ترینم

کم کن من آواره ی کویت تو پریشان

گاهی به نگاهی دل ما شاد بگردان

ای پرد ز تو آمده هم آمده درمان

لطفی بنما این دل ما کم تو بسوزان

ترسم ز غمت سر بگذارم به بیابان

ای داد ای داد ای داد و بیداد

کشتی تو مرا دلبرکم خانه ات آباد

زیبا صنما رخ بنما روی مپوشان

ای جان و تن و روح و روانم به تو قربان

در سلسله ی موی تو آواره ترینم

کم کن من آواره ی کویت تو پریشان