یه درخت پیرمو منو از ریشه زدی

به همینم قانعم واسه مرگم اومدی

کشتی اعتمادمو تو با زخمی که زدی

اخ که حیف عشقمون ما بهم میومدیم

ما بهم میومدیم این بوده حرف همه

قلبی که جای تو بود ضربه هات شکستنش

((حالا دستای تورو دستای کی پر میکنه

کی شبای سختشو با یاد تو صبح میکنه

مث من اونم غریبه دلخوشه فقط به تو؟

نفرینت نکردم هیچوقت برو و خوشبخت بشو))

تنها تا جایی که تو هستی دفتر خاطره هامه

توی جیبای لباسام هرکجا میرم باهامه

هی میگم فراموشش کن غصه هاش باید بمیرن

ادما نمیزارن که هی سراغتو میگیرن