پیش چشمام شب تاره

این دل گله داره

آخه دنیای ادما چقدر تیره وتاره

خدایا گله دارم

از بخت خرابم

که خوبی میکنم

فقط شده بدی جوابم

غم نخور دیگه بسه دل ای دل

کوچه تو بن بسته دل ای دل

غم نخور که دنیا بی وفا یه

زندون و بس جور وجفایه

گم شدم توی یه شهری

که آدماش غریبن

که از مهر ومحبت بی نصیبن

باهمه رنجو ودردم

غمارو دوره کردم

دورویی وفریبه

آدما با من چه کردن