یه گوشه تو کافه، یه تنهایی منتظر تا همیشه

یه تلخی تو فنجون، عجب سرنوشتی که شیرین نمی شه

یه مهتابِ مرده تو شب های بارونیِ بی ستاره

چه قد تلخه بارون، تو نیستی که تنهاییام بی شماره

چه قد تلخه بارون

چه قد سرده دنیا

برگرد

تو نیستی همیشه

زمستونه این جا

برگرد

چشام خیره موندن

به درهای رؤیا

برگرد

لبام تشنه موندن

تو رو جون دریا

برگرد

چه قد تلخه بارون

چه قد سرده دنیا

برگرد

تو نیستی همیشه

زمستونه این جا

برگرد

می رم تو خیابون، لگد می زنم تو دلِ چاله آبای خسته

می بینم که هر گوشه مردی شبیه خودم زیر بارون نشسته

خودم ها می پرسن که این جا پیِ کی می گردی، همه ش یک خیاله

می گم برمی گرده دلم اینو می گه، می گن نه، محاله

چه قد تلخه بارون

چه قد سرده دنیا

برگرد

تو نیستی همیشه

زمستونه این جا

برگرد

چشام خیره موندن

به درهای رؤیا

برگرد

لبام تشنه موندن

تو رو جون دریا

برگرد

چه قد تلخه بارون

چه قد سرده دنیا

برگرد

تو نیستی همیشه

زمستونه این جا

برگرد